عبادت و پرستش خداوند یکتا و ترک پرستش هر موجود دیگر،یکی از اصول تعلیمات پیامبران الهی است.تعلیمات هیچ پیامبری از عبادت خالی نبوده است.
چنانکه میدانیم در دیانت مقدسه اسلام نیز عبادت سرلوحه همه تعلیمات است.چیزی که هست در اسلام عبادت به صورت یک سلسله تعلیمات جدا از زندگی که صرفا به دنیای دیگر تعلق داشته باشد وجود ندارد،عبادات اسلامی با فلسفههای زندگی توام است و در متن زندگی واقع است.
گذشته از اینکه برخی عبادات اسلامی به صورت مشترک و همکاری دسته جمعی صورت میگیرد، اسلام به عبادتهای فردی نیز آنچنان شکل داده است که متضمن انجام پارهای از وظایف زندگی است. مثلا نماز که مظهر کامل اظهار عبودیت است،چنان در اسلام شکل خاص یافته است که حتی فردی که میخواهد در گوشه خلوت به تنهایی نماز بخواند خود به خود به انجام پارهای از وظایف اخلاقی و اجتماعی از قبیل نظافت،احترام به حقوق دیگران،وقتشناسی،جهتشناسی،ضبط احساسات،اعلام صلح و سلم با بندگان شایسته خدا و غیره مقید میگردد.
از نظر اسلام هر کار خیر و مفیدی اگر با انگیزه پاک خدایی توام باشد عبادت است.لهذا درس خواندن، کار و کسب کردن،فعالیت اجتماعی کردن اگر لله و فی الله باشد عبادت است.
در عین حال،اسلام نیز پارهای تعلیمات دارد که فقط برای انجام مراسم عبادت وضع شده است از قبیل نماز و روزه،و این خود فلسفهای خاص دارد.
کاوش در مفاهیم باب اول ایقان، پژوهشگران در حوزه‌ی بهائیت را با مکتبی علم ستیز که در بزرگترین و قدیمی‌ترین کتابش مردم را به دوری گزیدن از علما و دانشمندان فرا می‌خواند روبرو می کند . آیینی که می‌گوید برای وصول به مدارج ایقان و عروج به معارج ایمان باید از علم و عقل و کتب و صحف علما چشم بپوشید و به همه چیز و همه کس پشت پا بزنید تا به عیون حکمت و علم سلطان احدیت واصل و نائل شوید که اگر گوش به حرف عالمی از علما بدهید و یا به کتابی از کتب آنها رجوع کنید از زلال وصال ذوالجلال محروم و مقطوع خواهید شد (فلتقدسن انفسکم یا اهل الارض...) و این سخن را از سید باب آموخته آن جا که می‌گوید: "فلتنقطعن عن کل علمکم و عملکم ولتستمسکن بمن یظهره الله..."
عبارت فوق مستند به اعظم و اقدم کتب بهائیت است که یک بهائی به هیچ وجه نمی‌تواند با آن بستیزد و آن چنان هم صریح و روشن است که قابل توجیه و تاویل نیست(و البته مجاز به تأویل وتفسیر هم نیستند زیرا تاویل و تفسیر متون رهبران در بهائیت مجاز نیست)
از بهائیان کسی هست پاسخ دهد؟
خدا وند می فرماید: ((أَدعونی استجب لکم))" مرا بخوانید تا به شما پاسخ دهم.
می دانیم که خداوند صادق است و در سخن او گمان خلاف نمی رود ، ولیکن یکی از بهترین شواهد بر صدق گفتار حق تعالی مواردی است که در قرآن کریم آمده استکه انبیاء اولیاء و بندگان صالح حق تعالی در شرایطی خاصّ خدا را خواندند وخدا هم دعای آنان را اجابت کرد وآنها را از غم واندوه رها ساخت...
تا حالا با خودت فکر کردی که آیا امام زمان(عج) از ما راضی هست یا نه؟اصلا شده کمی هم خارج از هیاهوی مادّی به این موضوع فکر کنی که درصد خشنودی آقا از ما تا چه مقدار هست؟
راستی!!
اگر روزی روزگاری بهمون خبر بدهند که آقا (عج) از ما راضی نیست ،از کارهامون گله مند هستند،از نوع رفتارمون از نوع نگاهامون از نوع نشست وبرخورد هامون شکایت دارند.چه باید کرد؟
ادامه مطلب...
