سخن ماه با پیامبر

عباس بن عبد المطلب گوید: روزی به صورت پیامبر اکرم (ص)

نگاه میکردم.حضرت فرمودند:حاجتی داری؟ عرض کردم:آری یا

رسول الله ،وقتی که حلیمه خاتون در ایام طفولیت در حالی که چهل

روز بیش تر نداشتید شما را شیر می داد ، دیدم که با ماه حرف

می زدید و ماه هم پاسخ می گفت ، به زبانی که من نمی فهمیدم.

حضرت فرمود: قماط (قنداقه) مرا صد مه زده بود، خواستم گریه

کنم که ماه خطاب کرد:گریه نکن ، چنانکه اشک چشم تو بر زمین

برسد ، دیگر گیاهی روییده نمی شود .

عباس دست بر سر زد و گفت : طفل چهل روزه اینها را می داند؟!

حضرت فرمودند: عمو به آن خدایی که جانم به دست قدرت اوست ،

وقتی که در رحم مادرم بودم ، صدای قلم راکه بر لوح می نوشت

می شنیدم .

ای عمو جان به تو بگویم ، خداوند 124000 پیغمبر مبعوث

کرد که تا زمانی که به سن چهل سالگی رسیدند ، نمی دانستند

پیامبرهستند ، غیر از عیسی (ع) که از شکم مادر متولد شد

در حالی که گفت :(انی عبد الله اتانی الکتاب) ای عمو می خواهی

به تو بگویم ؟ عباس عرض کرد آری .

رسول خدا (ص) فرمودند: وقتی که متولد شدم، خداوند هفت کوه

در آسمان قرار داد و پر از ملائکه نمود که عدد آنها را کسی غیر

از خدا نمی داند و تا روز قیامت تسبیح می کنند خداوند ثواب آنها

را قرار می دهد برای کسی که اسم من بشنود و صلوات بفرستد .

بدن عباس از شنیدن این سخنان به لرزه در آمد و شروع کرد

به گفتن ذکر صلوات.

منبع:(حکایتهای شنیدنی از فضایل و آثار صلوات بر محمد وآل محمد(ص) )