* درنهج البلاغه فیض الاسلام خطبه 99 آمده است :
« حتّی یُطلِعَ اللهُ لَکم مَن یَجمَعُکُم ویَضُمُّ نَشرَکُم فَلا تَطمَعوا فی غَیرِ مُقبِلٍ وَ لا تَیاَ سُوا مِن مُدبِرٍ »
« تا
خدا شخصیتی را برانگیزدکه شمارا جمع کند (به اختلافات شما خاتمه دهد ) و
بی سر و سامانی شما را سامان بخشد . پس طمع نکنید در کسی که روی به شما
نیاورده و مایوس نشوید از کسی که روی گردانیده . »
این خطبه اشاره صریحی است به غیبت آنحضرت .
* در حکمت 200 ـ همان کتاب ـ آمده است :
« لَتَعفِنَّ الدُّنیا عَلینا بَعدَ شِماسها ... »
« دنیا به شما رو می کند بعد از آنکه فراری شده باشد . »
آنگاه حضرت این آیه را خواندند : « وَنُریدُاَن نَمُنَّ علی الذین . . . » ( قصص / 5 )
