بی تو قلب من سرای دردهاست                بی تو تاریکی همیشه پیش ماست

بی تو در فصل همیشه سبز عشق             بلبل دل خسته بال و بی صداست

بی تو من از هیچ کمتر می شوم                بیتی از غم روی دفتر می شوم

چون گلی از درد هجر بلبلش                     در جفای باد پرپر می شوم

بی تو چشمم پر ز باران می شود               هم صدای سوگداران می شود

گر نباشی ای عزیز دل ربا                          غم بزرگ چون کوهساران می شود

     شاعر : مجتبی ادیبی فر از ایلام