هنوز صحنه های دردناک و مغایر با همه ارزشها و عرفها و تمدن بشری، پیکرهای تکه تکه شده کودکان، خونهایی ریخته شده در خیابانها، شکم دریده زنان باردار، بدنهای سر بریده سالمندان، کودکان آغشته به خون در آغوش مادران، خیابانهای مملو از پیکرهای بی جان، چهره های سوخته و برخی ماتم زده از هول این جنایت غیر قابل توصیف، از اردوگاه های صبرا و شتیلا به رغم آنکه 22 سال از آن حوادث می گذرد، از یاد و خاطره ما نمی رود، انگار که این خاطرات در ذهن ما نقش بسته و با تک تک سلولهای بدن ما عجین شده است.
این جنایت وحشیانه و بی شرمانه و خارج از توصیف انسان، به دست صلیبیهای عضو گردانهای فالانژیست و مارونی و ارتش اشغالگر و نازیست صهیونیستی انجام گرفت و خون بیش از سه هزار فلسطینی و لبنانی بی گناه در طول یک شب بر زمین ریخته شد. جنایتکاران هیچ زنده ای را در سر راه خود به حال خود رها و به پیر و جوان و زن و کودک شیرخواره و نوزاد در گهواره رحم نکردند. مهم آن بود که حس خونخواهی و خونریزی و مثله کردن پیکرهای بی گناهانی که هیچ ارتباطی با کشتار و مبارزه ندارند، در وجود آنان اشباع شود.
جنایت قتل عام در صبر و شتیلا از نمونه های بارز تاریخ خونین فلسطین است، زیرا این جنایت وحشیانه ترین و خونبارترین حادثه تاریخی این سرزمین و ساکنانش بود. در این حادثه اردوگاهی به یک کشتارگاه واقعی تبدیل شده بود. در اینجا بود که ویژگی بارز جنایتکاران وحشی صفت وابسته به این دولت طغیانگری که زیربنایش بر خونریزی و تجاوز استوار بوده و ساختمانش بر جمجمه های کودکان و خون بی گناهان بنا شده است. این دولت مانند خفاشان شب از خون قربانیان خود تغذیه می کند و به ربودن بی گناهان عادت کرده است.
ما از این بابت که این جنایت با همه وحشیانه و بی شرمانه بودنش، هیچ واکنشی را از سوی جهان به اصطلاح آزاد و دمکراتیک بر نینگیخت، ابراز تعجب می کنیم و اعلام می داریم که این جهان در برابر چنین جنایتی که از حد توصیف و توضیح خارج است، تنها به محکوم کردن این اقدام اکفتا کرد و رژیم صهیونیستی را به حال خود واگذاشت تا از آشامیدن خون و بازی با پیکر قربانیان خود لذت ببرد و هیچ مجازاتی برای این رژیم در نظر گرفته نشد تا آنکه شاید متجاوزان را از ادامه جنایتها بازدارد. به همین علت بود که مشاهده می کنیم این رژیم بارها و بارها جنایتهایی مشابه مرتکب گردید و در انتفاضه اول نیز با پیگیری عملیاتهای قتل عمد و "در هم شکستن استخوان"، جان هزاران بی گناه را گرفت و پس از آن نیز در حرم شریف حضرت ابراهیم آن حادثه شوم را مرتکب شد که همه درباره آن شنیده اند و خوانده اند. پس از آن جنایت قتل عام کارگران در منطقه "عیون قاره" رخ داد و در پی آن نیز جنایتها بدون توقف ادامه یافت. اندکی بعد انتفاضه الاقصی آغاز گردید تا شاهد صحنه هایی هولناک از جنایت و قتل عام در غزه و نابلس و رفح و خان یونس و بیت لحم و جنین باشیم و هیچ شهری از شهرهای فلسطین عزیز از وقوع جنایتی هولناک و وحشیانه اشغالگران و قتل دهها تن از شهروندان بی گناه مستثنی نمانده است.
با آنکه این رژیم نژادپرست و کینه توزی که دست به خون هزاران بین گناه آلوده است همچنان به ادامه جنایتهایش در حق مردم بی دفاع فلسطین اصرار می ورزند، باز هم کسانی هستند که مدعی می شود می توان با چنین دولت وحشی صفتی صلح برقرار کرد و حتی برخی پا را از این فراتر گذاشته و به دروغ مدعی می شوند که این رژیم، تغییر کرده و صفحه جدیدی در تاریخش باز شده است، اما سالهای "صلح با این رژیم عکس این قضیه را بر همگان ثابت کرد. روند قتل و کشتار این رژیم متجاوز سرعت گرفت، شهرکهای اشغالی توسعه یافتند، زندانهای جدیدی به دست این جنایت پیشگان ساخته شد و هزاران نفر دستگیر و زندانی شدند و عملیات گسترده ای برای تخریب خانه های مسکونی مردمی بی دفاع و بی گناه و محصولات و مزارع آنان آغاز گردید.
این رژیم نژادپرست زاییده شیطان است و تنها در تاریکی قتل و وحشیگیری روزگار می گذراند و نه تنها نمی تواند در فضای صلح و دوستی زندگی کند که همیشه بر طبل جنگ و تجاوز می کوبد.
شاید یادآوری جنایت قتل عام در صبرا و شتیلا و دیگر جنایتهای وحشیانه این رژیم جنایت پیشه بار دیگر تاریخ سیاه این جنایتکاران بی شرم را برای آنان که این تاریخ را فراموش کرده اند، زنده کند و همه کسانی که تلاش می کنند تاریخ مملو از جنایت و کشتار آنان را بشوید و از خاطره ها پاک کند به یاد بیاورند که قربانیان صبرا و شتیلا هنوز عدالت انسانی را که در میان سیاستهای دروغین و در نظر گرفتن مصالح به جای اخلاق و ارزش، حق آنان را در قصاص متجاوزان نادیده گرفت به بازگشت به اصل خویش فرا می خواند.
یاد و خاطره صبرا و شتیلا همچنان در خاطره ما باقی خواهد ماند و همچنان مشت محکمی بر دهان کسانی خواهد نواخت که به صلح با رژیم جنایتکار صهیونیستی ایمان دارند.
صبرا و شتیلا همچنان به نماد این ملت باقی خواهد ماند تا این ملت همچنان به راه خود ادامه دهد.
