زائر انسانی است نیازمند و زیارت تابعی از نیازهای انسان نیازمند، بنابراین در بررسی زائران زیارتگاهها و اعمال و مناسک زیارتی باید زائران را براساس نگرشهای جامعه شناختی طبقه بندی کرد.

یک زائر به عنوان یک کنش گر انسانی، براساس تحصیلات، سن و پایگاه اجتماعی دارای ویژگیهایی است، بنابراین نیاز و نوع آن را متغیرهای اجتماعی و حتی برخی متغیرهای ذهنی که بعداً رنگ اجتماعی به خود گرفته اند تعیین می کنند.

زیارت به عنوان پدیده ای که در رفع نیازهای انسان نقش دارد موجب جمع شدن انسانها با نگرش ها، نیازها و در طبقات مختلف اجتماعی در یک مکان شده و حتی پیوندهای عمیق روحی، روانی و اجتماعی را نیز پدید می آورد. در تبیین این اندیشه گفتگویی با دکتر اصغر مهاجری پژوهشگر، جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران انجام داده ایم که تقدیمتان می گردد.