 |
|
واقعه عاشورا در سال 61 هجری ، داغی ابدی را بر دل شیعیان و محبین اهل بیت رسول الله (ص) کوبید که تا قیام قیامت از بین نخواهد رفت... و ان از یک دعوت اغازشد ! انهم دعوت کوفیان که ننگ بزرگی را برای خود در تاریخ ثبت کردند که پاک شدنی نیست . درست است که امام (علیه السلام) معصوم بودند و خود میدانستند که کوفیان خیانت خواهند کرد و با علم به شهادت قدم در راه گذاشتند و واقعه درد ناک عاشورا بوقوع پیوست ولیکن برای ما پیامی داشت ... که بدانیم نمیشود به هر دعوتی اعتماد کرد ... حقیقتا اقا امام زمان (عچ) چگونه میبایست به دعوت ما اعتماد و به ان لبیک بگوید ؟ دعوتی که روزی شبیه ان جد بزرگوارش را به قتلگاه خود هدایت کرد ! براستی ما اهل کوفه نیستیم ؟ ایا ما واقعا انقدر معرفت پیدا کردیم و قابلیت داریم تا میوه دل زهرا (س) را که خداوند از دست نامردمان روزگار مخفی کرده است را پذیرا باشیم ؟ حتما خیلی ها از خواندن این متن اشفته و ناراحت میشوند و میگویند این چه حرفی است ؟ معلوم است که ما تا اخرین قطره خون در راهش جان فشانی خواهیم کرد . من میگویم مردم کوفه هم در ان هزاران نامه همین عبارات را برای حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) نوشتند... ولی خیانت کردند ! .... چه تضمینی دارد که وقتی اماممان پشت به کعبه میکنند و ظهورخود را اعلام میکند مانند کوفیان هلهله نزنیم تا صدای مهدی فاطمه به گوش حق شنوان نرسد!؟ باید کمی تامل کرد ! باید دید حقیقتا ما انی هستیم که ادعا داریم ؟ یا ما هم به نوعی کوفی صفت هستیم و خود خبر نداریم !؟ یقینا خداوند دانا چیزهایی میداند و یقینا از میزان ظرف وجودی ما با خبر است که تا کنون اخرین چراغ هدایت بشر را از دیدگان محفوظ ! داشته است ... سوالی که مطرح است اینست که ما شیعیان در 24 ساعت شبانه روز حقیقتا چقدر بیاد غربت مهدی فاطمه هستیم ؟ چقدربا رفتارهایمان روی دلی که قرنهاست متحمل زخمهای نا رفیقان است نمک میپاشیم ؟ سخن کوتاه میکنم .... و در پیان از شما سوال میکنم که چه تضمینی وجود دارد که ما با اماممان کوفیانه رفتار نخواهیم کرد ؟ این متن را ننوشتم که دل محبین اهل بیت رسول الله (ص) را بیازارم ...بدین سبب نگاشتم که کمی بیشتر فکر کنیم و کمی بیشتر ظرف وجودی خود را بازنگری کنیم . خدایا از تو عاجزانه میخواهیم ما را از یاوران راستین مهدی فاطمه قرار ده و نگذار ننگ مهر کوفی صفتی بر پیشانی ما نقش ببندد. امین |
